Ir o contido principal

Dumbría entre liñas: club de lectura por whatsapp

Miniatura Noticia


Que é #Dumbríaentreliñas?


É un novo método de difusión cultural e acceso ó coñecemento,  á lectura e á información,  creado polo Departamento de Cultura do Concello de Dumbría.



  •  É unha canle para chegar a todos os que desexen aumentar os seus coñecementos sobre a literatura, a poesía, a música, as belas artes (arquitectura, escultura, pintura, música, declamación, danza e cine) os libros e o saber en xeral.
  •  É un CLUB DE LECTURA por whatsapp, con textos de lectura rápida, que se enlazarán con obras en diferentes soporte que pretenden achegar recursos de interese para o grupo creado.
  •     O departamento de cultura de Dumbría fará unha publicación semanal. As publicacións faranse no grupo de lectura os luns, e serán debatidas e comentadas entre o grupo os xoves. Búscase que o grupo converse e interactúe e que fagades aportacións sobre o tema exposto, que busquedes recursos relacionados co tema, autor e lectura e que entre todos ampliemos o coñecemento sobre dito tema.
  •      Cada semana publicarase un contido distinto. 
Como darse de alta?

Inclúe o número de teléfono 682 688 587  na túa lista de contactos. Este será o número do Club de Lectura.
 Envía un whatsapp co texto ALTA CLUB ó número de teléfono 682 688 587 poñendo o teu nome e un apelido.

Quen pode unirse ó grupo?

     Persoas maiores de 14 anos, sexan do Concello de Dumbría ou non.

Normas básicas de uso
  1. Os comentarios no grupo poden ser escritos, mensaxes de voz , vídeos e imaxes.
  2. Usar un tono adecuado e respectuoso.
  3. Intentar ser claro e conciso sobre o que se comenta.
  4. Usar o galego ou o castelán como lingua.
  5. O persoal responsable do servizo resérvase o dereito de suspender a conversa se a considera inapropiada.
  6. Ó utilizar a aplicación WhatsApp, o usuario está aceptando as súas condicións legais e política de privacidade.
  7. As conversas mantidas dentro do grupo son privadas. 
Os contidos expostos cada semana serán publicados tamén no blog dumbriaecultura.blogspot.com , onde poderedes seguir as publicacións que fagamos dentro do Club de Lectura #Dumbríaentreliñas 

Descarga o díptico informativo: 



Dumbríaentreliñas: María Lado e Lucía Aldao

Miniatura Noticia


Empezamos esta primeira sesión de #DumbriaEntreLiñas dúas mulleres. Unha delas da Costa da Morte, da nosa zona. Din que o da poesía é un dos temas máis difíciles de plantexar nun club de lectura, pero empezamos rompendo os tópicos.
Esta semana falaremos de  María Lado e Lucía Aldao, dúas guerrilleiras da poesía actual galega. Non só escriben, tamén fan música e fannos difrutar das letras, do coñecemento e do saber, e todo dende un punto de vista distinto.

As artistas galegas Maria Lado e Lucía Aldao logran rachar con moitos dos tópicos en torno á poesía co seu espectáculo. Elas son POETAS, así con maiúsculas.

Achégovos unha serie de recursos para que vaiades visualizando e lendo nestes días, tamén podedes ler algún dos libros que teñen as autoras, se tedes a posibilidade e compartilo con nós o vindeiro xoves.
Presentación:

Video presentación :

Música e poesía:
RECURSO 1.
RECURSO  2.
RECURSO  3.

Poesía de Lucía Aldao  dispoñible na rede


Entrevista a Xaime Trillo

Miniatura Noticia

DATOS BIOGRÁFICOS:

Xaime Trillo (Bustelo, Dumbría, 1974)

Traballou de vendedor, freganchín, camareiro, na obra civil e de traballador forestal. 
Actualmente está no paro.

Foi membro do colectivo BLAS ESPÍN e do BATALLÓN LITERARIO DA COSTA DA MORTE.  
Publicou poemas nos libros colectivos Nós (1997) e  Rumbo ás illas (1997), así como nas revistas FEROS CORVOS e ESPRESSO-M

Dende hai catorce anos forma parde do COSAL-Costa da Morte.
Anatomía da ira(Caldeirón, 2016) é o seu primeiro libro de poemas que ve a luz.


1.- Como xorde a idea desta primeira obra?
            É no verán do 2012, cando Pepa Fandiño, nese momento concelleira de cultura do concello de Cee, me chama para que participe no Agostiño cultural. Eu levo anos escribindo os poemas de Anatomía da ira, cos que participo en actos do COSAL-Costa da Morte, do que son membro, e nos da Organización Feminista BUSERANA; pero é a partir do Agostiño cultural cando decido darlle forma de libro.

2.- Canto tempo  hai que escribes?
            Con trece anos xa facía poemas. O que pasa é que cando abandonei o Batallón Literario deixei de escribir e estiven bastante tempo sen facelo. Pero nunca deixei de ser poeta.

3.- Como te sentes, xa que todo é novo para ti: presentacións, entrevistas,... ?
            Pensaba que sería con normalidade. Mais logo encontro que hai lectoras que descobren nos meus versos cousas que eu non sabía, ou das que eu non me daba conta, e, claro, fascíname. Nunca perdemos a capacidade de abraio.

4.- Cóntanos que nos imos atopar en Anatomía da ira?
 É un libro que xorde da necesidade de conxurar a infamia. Eu son militante do COSAL-Costa da Morte. E iso significa que estou moi exposto a certas cuestións: a causa palestina, a situación da muller no mundo, das multitudes asoballadas polo poder, e a cólera aflora no que escribo. É un libro político, incardinado na tradición da poesía galega internacionalista, que nos anos 70 do pasado século deu poemas espléndidos, coma o Vietnam canto de Novoneyra, o Sirventés pola destrución de Occitania, de Ferrín, e o Laio e clamor pola Bretañade Manuel María.

5.- Que é para ti a poesía, e que che aporta a nivel persoal escribir?
 Non é doado dar unha resposta. Tal vez sexa atracción polas palabras e a necesidade de expresar con elas todo o que nos asombra. A nivel persoal, teño a satisfacción de estar facendo un traballo útil. Aínda que ese traballo, a nivel social, se valore máis ben pouco.

6.- A quen admiras como escritor ou escritora?
            Hai autoras e autores que me veñen acompañando dende que era un cativo. Rosalía, Neruda, Whitman... Máis tarde sumáronse outras. Algunhas están na miña máis profunda predilección. Falo de Pimentel, Cernuda, Cunqueiro, Safo, Gamoneda, Ferrín, Lorca, Eugénio de Andrade, Vallejo, Celán, Valente, Martín Códax, Machado, Eliot, Dylan Thomas, María Mariño...
            Tamén, as últimas xeracións do país nosos agasalláronme con poemas enormes de Pilar Pallarés, Lois Pereiro ou Olga Novo.

7.- Que lles dirías á veciñanza de Dumbría para que lesen máis?
            Que os libros son fundamentais para saber quen somos. Todo o saber acumulado a través do tempo está dentro dos libros. Neles latexa a condición humana. Fannos mellores. E a nosa capacidade cognitiva mellora coa lectura.

8.- De que tratará a t úa seguinte publicación?
            Hai un novo libro de poemas ao que xa lle puxen o ramo, e que versa sobre a resistencia.

9.- Que libro hai na túa mesiña de noite?
            Se te refires ao que estou a ler agora, estou con No tempo de Follas Novas, un ensaio sobre autoras e autores de todo o mundo contemporáneos de  Rosalía de Castro. Está coordinado por Pilar García Negro.

10.- Gústache ler en dixital, ou prefires o papel?

            Prefiro papel. O que pasa que as tecnoloxías son moi dinámicas, e hai libros que antes eran inencontrábeis e agora xa non o son. Antes, cando eramos adolescentes, había textos aos que non podiamos acceder. Agora, se estás conectado, podes. E ademais tes outros soportes para publicar. Este é un logro da internet.

Sábados de primavera: actividades culturais de Dumbría para abril e maio

Miniatura Noticia



A primavera ten sabor a teatro, a títeres, a contacontos, a divertidos obradoiros en Dumbría.

Todos os sábados, desde o 22 de abril ata o 13 de maio, invitámosvos a pasar unhas tardes diferentes e divertidas nas distintas instalacións municipais. 
E, para pechar o ciclo, celebrando o día das Letras Galegas, teremos tamén unha cita en Berdeogas.

  • Sábado 22 de abril. 17:30 h. Casa Cultural de OLVEIRA. Obradoiro de marionetas.
  • Sábado 29 de abril. 17:30 h. Edificio Bitácora - O ÉZARO. Toribio de Mañón
  • Sábado 6 de maio. 17:30 h. Instalacións do Conco - DUMBRÍA. Obradoiros de Globoflexia, abalorios,...
  • Sábado 13 de maio. 17:30 h. Casa Cultural de BUXANTES. Fábulas.
  • Mércores 17 de maio. 17:30 h. Casa Cultural de BERDEOGAS. Cocorocó.


Lembrade que a entrada é de balde. Agardámosvos!


Dumbríaentreliñas: Paloma Bravo

Miniatura Noticia


Paloma Bravo es autora de La novia de papá (Plaza&Janés), que fue adaptada con éxito al teatro, protagonizada por María Castro; de los relatos Tres mujeres solas (RHM Flash) y de La piel de Mica (Plaza&Janés), también representada en teatro en Nueva York. Además, publicó Los cuentos del koala (Beascoa) en 2014. Tuvo un blog en El País y ahora colabora en infoLibre. En 2016 ha publicado Solos, en editorial Alfabia.
Es periodista y escritora, aunque ella prefiere resumirlo de otra manera: “Mi mejor CV son mis amigos”, dice su perfil de twitter. Tiene un koala y cree que la poesía, el humor y el compromiso son formas esenciales de resistencia.


Paloma Bravo nació en Madrid. Estudió Derecho y Periodismo y siempre ha trabajado en la creación y gestión de contenidos editoriales y audiovisuales. La novia de papá es la primera novela que publica. La productora Ganga, responsable de la serie "Cuéntame como pasó", adaptará la novela a la televisión en una serie familiar que se estrenará la próxima temporada.


Entrevista a Paloma Bravo: https://www.youtube.com/watch?v=ZHP8h-xmR8E



Reseña de "La Novia de Papá"


Por amor, Sol, una mujer joven, moderna e independiente se ve transformada, de la noche a la mañana, en madre de dos niñas, de 8 y 11 años. La relación evoluciona hasta que un buen día la pareja toma la decisión inapelable de vivir juntos. A partir de entonces comienza una nueva vida en la que su rol con las hijas de Pablo, inteligentes, coquetas y adorablemente perversas, quedará en entredicho: ¿Vas de madrastra, de tía guay o eres solo la novia de papá?'

----


Reseña de "Solos"
Javi y Elena, en el lado malo de los cuarenta, se arrastran por su segundo matrimonio y la separación les tienta con frecuencia. Pero hoy acaban de llegar de viaje, tienen a los niños colocados y han organizado una fiesta en la que, al final, sólo aparecen dos amigos, Ana y Tomás. Ambos solteros, ambos libres. Esa noche, con los cuatro en casa, surgen los temas que nos inquietan a todos: el miedo, la pareja, la amistad, el sexo, los hijos, la decadencia, la complicidad, la muerte. Y se habla de todo en minúsculas: con humor, ternura y mucha empatía hacia unas vidas que podrían ser las nuestras.

Reseña de "La piel de Mica"

Redactar el currículum cuando acabas de ser despedida, no tienes pareja estable y sólo hace seis días que murió tu madre exige un optimismo inalcanzable, por mucho sentido del humor que se tenga. En ello anda Micaela Salazar, Mica, 38 años, periodista, divorciada, sin hijos y... huérfana. Especializada en solucionar los problemas de los demás, e incapaz de resolver los propios, con buen criterio para elegir amigos y muy malo para los amantes, está empeñada en cambiar un mundo en el que no han dejado de mandar los de siempre.   Con ironía, ternura y un punto de desgarro, Mica hace autocrítica del pasado para evitar antiguos errores y poder estrenar alguno nuevo. En primera línea de revista, su ex, sus mejores amigos, sus hermanos, sus jefes y una colección de amantes propios e hijos ajenos. Y así, palabra a palabra, va dejándose la piel y enseñando sus ilusiones, sus deseos, sus contradicciones y su única certeza: que no va a rendirse.   La piel de Mica es la incisiva, honesta, divertida, emocionante y valiente disección de una mujer. Una mujer que, como todas, es un poco especial, que, como muchas, es inconformista, y que, como bastantes, es más frágil de lo que parece y más fuerte de lo que cree, sólo que ahora, en medio de la tormenta, no puede permitirse ni un gramo de debilidad: tiene que evitar rendirse para cambiar el mundo, para cambiar su mundo. Tiene, además, que atreverse a ser feliz.


"La Novia de Papá" fue llevada al teatro y comparto aquí el enlace de 




Nos trae a la palestra esos temas tan actuales y que a las mujeres de hoy en día nos cuesta tanto resolver, como el de las familias nuevas que se forman tras las separaciones, la custodia compartida, la conciliación laboral y familiar,  la implicación de los hombres en las tareas domésticas y la educación de los niños.


Su estilo es irónico, divertido, gamberro, y esconde tanto la ternura como una profunda inteligencia.

Creo que la ficción es la mejor manera de contar la verdad.Creo en la empatía.Creo que humor es tragedia más tiempo.Creo en la piel.(Creo, también, que leer es poder.)Me gusta lo cotidiano porque lo incluye todo: el amor y el dolor, los amigos y el trabajo, la familia y la sociedad.Me gusta mi gente y me gusta la gente.Me gustan la bondad y el compromiso.Me gustan las sonrisas.(Y me gusta hacer teatro). Paloma Bravo


Dumbríaentreliñas: Cervantes y Shakespeare. ¿Vidas paralelas?

Miniatura Noticia




Como ya sabrás, el 23 de abril se celebra el Día Mundial del Libro y del Derecho de Autor. ¿Porqué precisamente este día? Se cuenta que el 23 de abril murieron dos de los autores más importantes de la historia de la literatura: El Manco de Lepanto y El Bardo de Avon, o lo que es lo mismo, Miguel de Cervantes y William Shakespeare. También se dice que las vidas de estos dos genios estuvieron llenas de coincidencias, pero ¿son estos datos ciertos? Vamos a conocer un poco las vidas y obras que cambiaron la literatura y el teatro para siempe


Pero antes, vamos a deshacer algunos mitos: Miguel y William no murieron el mismo día. El primero murió el día 22 de abril de 1616 pero fue enterrado el 23, por lo que casi lo podemos dar por cierto. El segundo murió realmente el 3 de mayo, pero como Inglaterra se utilizaba un tipo de calendario distinto (el juliano en vez del gregoriano que se usaba en España) la fecha oficial de su defunción es el 23 de abril. Como vemos la fecha de celebración del Día del Libro parece un poco cogida por los pelos, pero si añadimos que ese mismo día del mes murió Inca Garcilaso de la Vega y que nacieron otros escritores importantes como Vladimir Nabokov, podemos comprender cómo resulta ser una fecha muy adecuada. Pero es hora de centrarnos en nuestros protagonistas y conocer un poco mejor las aventuras y obras de dos autores universales que hicieron historia con sus palabras. 


Recursos para ler: http://www.edu.xunta.gal/centros/ceipmanuelsueiro/system/files/cervantes_shakespeare.pdf

Miguel de Cervantes, el Manco de Lepanto Miguel de Cervantes, apodado también “Príncipe de los Ingenios”, es el novelista, dramaturgo y poeta más conocido de España, hasta tal punto que al castellano se le denomina “Lengua de Cervantes” por la enorme influencia de su obra. 

Miguel de Cervantes Saavedra (Alcalá de Henares, 29 de septiembre de 1547 – Madrid, 22 de abril1 de 1616) fue un soldado, novelista, poeta y dramaturgo español. Es considerado una de las máximas figuras de la literatura española y universalmente conocido por haber escrito Don Quijote de la Mancha, que muchos críticos han descrito como la primera novela moderna y una de las mejores obras de la literatura universal. Se le ha dado el sobrenombre de «Príncipe de los Ingenios». 
El Quijote. Considerada una de las obras más importantes y

trascendentales de la historia de la literatura universal. Con dos partes (1605 y 1615), con ella nace la novela moderna. Traducida a todos los idiomas del mundo, su principio, «En un lugar de La Mancha...» es popular en cualquier lengua.
La segunda mitad del siglo XVI fue el período de más auge para el teatro español. Se forman compañías, se crean corrales y los autores buscan fórmulas con que contentar a un público cada vez más numeroso, algo que resolvería Lope de Vega de forma definitiva. Cervantes, con una concepción clásica del teatro, tuvo que soportar el triunfo arrollador de Lope en la renovación de la escena española con su Arte nuevo de hacer comedias.

Miguel de Cervantes se sintió atraído desde joven por el teatro al igual que por la poesía, cultivando el género con asiduidad y empeño vocacional. Desde sus inicios literarios, tras volver del cautiverio, hasta sus últimos años, se dedica a escribir teatro: la cronología de sus piezas abarca desde comienzos de los 80 hasta 1615, dejando escasos períodos inactivos.
lista: Solamente añado una obra atribuida, las más probable. Tampoco añado a la lista sus muchas obras conocidas, pero perdidas, porque evidentemente no se pueden valorar.
OBRAS COMPLETAS DE CERVANTES  PARA DESCARGAR DE DOMINIO PÚBLICO: http://cervantes.uah.es/obras.htm

En el club vamos a hablar sobre una de sus "Novelas Ejemplares" LA GITANILLA La Gitanilla es un relato de aventuras entorno a las peripecias de Preciosa, una joven de gran hermosura, y de su enamorado, don Juan de Cárcamo, vástago de noble familia, que abandona todo para llevar una vida errante con la joven
Audiolibro para escuchar la Obra : https://www.youtube.com/watch?v=D8s9ZSH6WnM
Enlace directo para su lectura: http://cervantes.uah.es/ejemplares/gitanilla/GITANILL..htm 


 La vida de William Shakespeare está llena de misterios, ya que hay muy poca información sobre él. Esto ha hecho pensar a algunos historiadores que el mayor autor en lengua inglesa de la historia ni siquiera existió, que simplemente era un pseudónimo tras el que se podría esconder alguno de los escritores más famosos de la época y que el verdadero William Shakespeare jamás tuvo que ver con esos textos geniales. 

La vida de William Shakespeare está llena de misterios, ya que hay muy poca información sobre él. Esto ha hecho pensar a algunos historiadores que el mayor autor en lengua inglesa de la historia ni siquiera existió, que simplemente era un pseudónimo tras el que se podría esconder alguno de los escritores más famosos de la época y que el verdadero William Shakespeare jamás tuvo que ver con esos textos geniales.

Cuando Shakespeare se inició en el teatro, este arte estaba sufriendo una profunda renovación en Inglaterra. En sus orígenes el teatro era una tradición popular asociado a otros entretenimientos más bárbaros como peleas de osos encadenados contra perros, pero poco a poco fue ganando mecenazgos de nobles y fue adquiriendo prestigio. Aún así, las obras se representaban en los patios interiores de las posadas, muchas veces focos de enfermedad por la falta de higiene, además de ser lugar común de revueltas y peleas. Estos factores de riesgo hicieron que la representación teatral se regulara, haciendo que únicamente se pudiesen representar obras en lugares autorizados. Así se construyeron los primeros teatros, en los que William pudo dar cobijo a sus obras y oficializar su profesión en lugares que podían llegar a acoger unos 2000 espectadores. 

Shakespeare es el intérprete y el cantor del hombre y de sus actitudes, reacciones y comportamiento en el seno de una sociedad moldeada par el catolicismo. Es el gran dramaturgo renacentista que estudia el alma del hombre en todos sus repliegues y la tensa tanto en el mal como en el bien haste sus límites extremos. La comparación que hace Carlyle entre Shakespeare y Dante en punto a realización es inspirada, apropiada y aleccionadora; y rebasando los resultados de su confrontación se puede decir que Dante y Shakespeare representan en la literature los dos grandes polos de la Europa católica; ya que si Dante en su Comedia nos revela el alma del catolicismo, el motor interno de la fe que creó y mueve nuestra cultura, Shakespeare con sus dramas considerados en conjunto, con un logro artístico no menos sobresaliente, nos muestra la actividad humana en la zona práctica y externa de este mundo europeo forjado al yunque de la tradición cristiana. En cuanto al humanismo de Shakespeare, que recoge el humanismo católico medieval y la relación del hombre con Dios, ya expresada en alguno de los salmos bíblicos, lo hallamos elocuentemente manifestado en la brillante definición de Hamlet, cuando éste, abrumado por su propia confusión, se interroga y admira acerca de lo que es el hombre. 


 Macbeth .https://shakespeareobra.files.wordpress.com/2008/07/shakespeare_macbeth.pdf

Reseña: 
Macbeth cuenta una historia de crimen y castigo entreverada de brujería y elementos sobrenaturales. Amparado en las engañosas profecías de las Hermanas Fatídicas, brujas o diosas del destino, Macbeth decide asesinar a su rey y tomar la corona. Consciente del horror al que se entrega, forja su terrible destino y se deja poseer por el mal que nace del ansia de poder, creyéndose invencible y eterno. Esta obra tenebrosa e inquietante, de acción vertiginosa, es también profundamente introspectiva. A través de un lenguaje metafórico y sensorial, la obra indaga en lo prohibido, explora la transgresión y ofrece la oportunidad única de compartir la vida interior de un asesino, con su horror y su misterio.
Trailer da película en español: https://www.youtube.com/watch?v=NXFgrxJDgjw 
Representación teatral: https://www.youtube.com/watch?v=I30n1yiqboo&t=289s



OBRAS COMPLETAS DE SHAKESPEARE PARA DESCARGAR DE DOMINIO PÚBLICO:
http://www.alejandriadigital.com/2015/12/16/obras-completas-de-shakespeare-en-pdf-en-32-archivos-seleccionados-obra-de-dominio-publico-descarga-gratuita/


Dumbríaentreliñas: El Guernica de Picasso

Miniatura Noticia




El 'Guernica' es un alegato contra la violencia de la guerra en general. No aparece ni un avión, ni un arma bélica... eso le otorga su condición de imagen universal"

Hai un ano, os veciños de Dumbría participaban nunha excursión polo País Vasco e visitaron a cidade de Guernica, visitaron o Museo de la Paz e retratáronse diante da famoso mural de Picasso.
O  26 abril de 1937, avións alemáns bombardearon a cidade vasca e mataron a miles de personas.
Aquela matanza de inocentes, ocurrida dous anos antes do inicio da Segunda Guerra Mundial, en apoyo a Francisco Franco, representou unha mostra do horror que sembrarían logo os nazis por  toda Europa.
 Estímase que foron destruidos o 70% dos edificios, no que se constituiu o primeiro bombardeo aéreo sobre unha poboación civil.
O ataque foi inmortalizado polo pintor malagueño Pablo Picasso, quen no seu taller de la Rue des Grands-Augustins, en París, plasmou a  obra que sería tamén recoñecida polo seu expresionismo abstracto.


............................................................................................................................................

El Guernica es un famoso cuadro de Pablo Picasso, pintado entre los meses de mayo y junio de 1937, cuyo título alude al bombardeo de Guernica, ocurrido el 26 de abril de dicho año, durante la Guerra Civil Española. Wikipedia
Tamaño3,49 m x 7,77 m
LocalizaciónMuseo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madrid, España
AutorPablo Picasso, 1937


Pasaban las cuatro de la tarde cuando el 26 de abril de 1937 las alarmas comenzaron a sonar en Guernika. Había comenzado el ataque aéreo al municipio vizcaíno que, tras tres horas y media de bombardeos, se saldó con la destrucción de la villa y con más de un centenar de muertos.
Cumplense 80 años de aquella fatídica tarde y ocho décadas celebra este año también la obra homónima de Pablo Picasso que refleja el horror y la destrucción. Su casa, el Museo Reina Sofía de Madrid, lo conmemora con la exposición, Piedad y terror en Picasso. El camino a Guernica, que trata de explicar cómo llegó a crear una obra tan impactante.
Fuente: WikiPedia

Descripción del cuadro Guernica 


El guernica de Pablo Picasso, análisis y descripción. https://www.youtube.com/watch?v=cM3MmJFDfbk 

El Guernica explicado en ochenta segundos https://www.youtube.com/watch?v=A6kSkBE6wmM


Pequena Biografía de Pablo Picasso
Pablo Picasso foi un artista e pintor nado en España, revolucionou, a pintura, o debuxo, a escultura e a cerámica e tamén a forma en que o público apreciaría a arte. 
Picasso naceu na cidade de Málaga en 1881. O seu pai José Ruiz Blasco foi á súa vez artista, profesor de arte e primeiro mestre de Picasso. 
Picasso mostrou a súa marabillosa capacidade infantil de observación e un trazo espontáneo e seguro, pouco común para un neno da súa idade. 
Aos 10 anos a súa familia trasládase á Coruña, alí continúa cos seus estudos de arte e tanto o seu pai, como a súa nai María Picasso, bríndanlle todo o seu apoio, confianza e estímulo. 
Picasso é considerado o artista máis importante do século ** e un dos máis influentes no desenvolvemento da arte moderno. Hai mais de 1500 obras súas en museos de todo o mundo. 

Tivo varios períodos que marcaron a súa carreira artística, entre eles están: 
- Período azul: 
Realizou obras nas que utilizaba os tons azuis, case todas elas denotan moita tristeza, nelas mostra figuras alongadas de esmoleiros e personaxes da rúa. 
- Período rosa: 
Picasso entra nun período máis alegre e pinta escenas de pallasos e circos, cun colorido máis brillante. 
- Período cubista: 
Busca unha pintura pura e comeza a observar os obxectos do seu taller, de modo intelectual e a pintalos buscando neles as figuras xeométricas básicas. 
- Período surrealista: 
Nesta época usa as formas distorsionadas, representa o monstruoso e mitológico; as súas esculturas estaban feitas de fío e de láminas de metal. 
- Período expresionista: 

Cando durante o período da guerra civil en España, Picasso pintou un dos seus cadros máis famosos, Guernica no que mostra o seu repudio pola guerra e o terror infligido á poboación civil durante o bombardeo aéreo de Alemaña contra a poboación de Guernica.


#DumbríaEntreLiñas: cancións para nais e fill@s e viceversa

Miniatura Noticia

Canciones para  madres e hij@s y viceversa

  1. “The one thing”, de Shakira 

Shakira dedica a su hijo Milan, “The one Thing” (“Lo único”), en la que Shakira afirma que antes “estuve viviendo sin un propósito” y que su hijo es “lo único que ha hecho bien” y que “ha convertido la oscuridad en luz del sol”. Una canción no demasiado conocida de la artista de Barranquilla y con una música muy animada en la que la artista subraya cómo nuestros hijos pueden llenar nuestra vida de luz. 

Every time I see your smile

Every time I hear your laugh
Baby you bring a new sunshine over my way
You are that little dream
I had since I was a child
My fairy tale comes true when I look at your face
I may not be here forever
But it’ll be a long road together
I already know
We’re gonna be fine, fine, fine
We’re gonna be just fine, fine, fine



2. “Mi primera palabra”, de Rayden 

 Rayden dedicado a su madre, “A la mujer que me otorgó la vida, A quien me tuvo en su barriga y trajo esta familia, A mi primer amiga y medica de cabecera, (…) el cobijo que me protegió de todo lo que hay fuera”. Un tema lleno de gratitud por el amor incondicional y la confianza de su madre. 

en esta canción Rayden hace precisamente eso: devolver y mostrar gratitud por el amor que ha recibido de su madre. Y así le dice:

 “Eres el espejo donde mirarme/  (…)/La familia no se elige, esa es la única constante /Pero ni por todo el oro del globo querría cambiarte /Dicen que solo hay una, y a mi me vale,/ Porque no habrá nadie que me quiera como tú, ninguna,  /Tanta locura desde la cuna y hasta las canas, /Como la luz de luna me alumbras, como las hadas, /Confiaste en mí cuando dedos me señalaban, /Y perdonaste cuando el resto sentenciaba, /Celebraste cada paso que daba, /Cada logro como el triunfo del fruto de tus entrañas, /Mi primera palabra va dedicada a la primera dama, /Mi ángel de la guarda y maná, /La palabra más hermosa que haya sido pronunciada, /Y escuchada por el hombre y no es otra que “mamá”.


3. “Nueva vida”, de Ojos de Brujo, un grupo de fusión que se separó en 2012.

La canción, cuyo vídeo está rodado con mucha naturalidad, habla de ternuras, caricias, que no imaginaba que algo tan bello iba a pasar y que este amor que siente siempre permanecerá. Precioso, ¿verdad?

"Con tu mano huelo la felicidad

y vuelo ese instante sin pensar
cancion de amor que llena mi habitación
repleta de por qué nos y sensaciones nuevas"


4. “Little Star”, de Madonna

La reina del pop dedicó esta canción, que en el disco Ray of light aparecía como muy discotequera, a su hija Lourdes María, nacida dos años antes de la publicación de su disco.

Lourdes ya tiene 20 años y al poco de nacer Madonna le dedicó una canción en la que le invitó a soñar, a no olvidar quién es y a volar muy alto y le recuerda la felicidad que le produjo su nacimiento.
 Eres un tesoro para mi
 Eres mi estrella 
 Trajiste nueva vida 
A mi corazón roto. 
Que los ángeles te protejan y la tristeza se olvide de ti
 Pequeña estrella.

Escoitaa en: https://www.youtube.com/watch?v=xciHqJ_5Zys

esta canción se la escribió a su hija, Candela, pero está dedicada a todos los niños y niñas. Con un ritmo muy alegre, Bebe dice que “esta es su canción y lo sabe. Pero ella es de música fuerte, cuando escucha algo triste dice: ésa no. Es muy sensible. Le gustan las canciones alegres”. 

Te quiero más que a una sandia

Te quiero más que a una sombrilla
Te quiero más que a mi vida
Mi vida, mi vida

Escoitaa en: https://www.youtube.com/watch?v=ylh_kL6-2fM

6. - “Speechless”, de Alicia Keys

Alicia Keys compuso con su marido, el productor Swizz Beatz, esta canción en honor a su hijo Egypt, nacido en 2010. Alicia cuenta que “no hay hombre o premio que pueda compararse a ti”, que la maternidad la ha dejado sin palabras y que “la poetisa que hay en mí se ha marchado”.
 La canción cuenta con la colaboración de la rapera Eve que dice: “Por las mañanas cuando me levanto, voy a la ventana y miro a las nubes como diciéndoles ‘Mirad mi suerte'”
La canción fue compartida por la pareja “como un regalo para los fans” y no forma parte de ningún álbum.
Iba a mi ritmo, no quería nada, no necesitaba nada / Tío, estaba bien /Ahora estoy sin palabras /Porque me enamoré de él / La poetisa en mí murió /Porque me enamoré de él. / Solía saber qué palabras decir / Solía escribir toda la poesía,/ Pero ahora me has dejado sin aliento.

7.“A new day has come” , de Celine Dion

La cantante canadiense publicó esta canción en 2002, después de haber tomado un descanso en su carrera profesional para centrarse en su vida personal y tras el nacimiento de su hijo. Precisamente sobre su hijo y su nacimiento habla esta canción en la que Celine Dion cuenta que “esperé mucho tiempo a que ocurriera un milagro. Y el mundo pensaba que yo ya lo tenía todo, pero yo te estaba esperando”. 
En esta canción, Celine da idea de los problemas que tuvo para lograr quedarse embarazada. De hecho, se sometió a un tratamiento de fertilidad. Por eso, Celine deja claro que su embarazo fue un milagro y que “donde había oscuridad, ahora hay luz. Donde había dolor, ahora hay alegría. Donde había debilidad, encontré mi fortaleza. Todo en los ojos de un niño”.
La canción en español dice así:
“Estuve esperando tanto tiempo / a que sucediera un milagro. / Todo el mundo me dijo que fuera fuerte / que aguantara y no derramara ni una lágrima/ A través de la oscuridad y los buenos momentos / Supe que llegaría / Y el mundo pensaba que yo ya lo tenía todo/ Pero yo te estaba esperando. / Calla ahora, veo una luz en el cielo / Casi me está cegando / No puedo creer que un ángel me ha tocado con amor / Que la lluvia venga y me enjuague mis lágrimas / Que llene mi alma y ahogue mis miedos /Que se hagan añicos los muros para ver un nuevo sol / Ha llegado un nuevo día/ Donde había oscuridad ahora hay luz / Donde había dolor ahora hay alegría / Donde había debilidad encontré mi fortaleza / Todo en los ojos de un niño”

8. “All I need”, de Christina Aguilera

Esta balada de piano publicada en 2010 está dedicada al primogénito de la cantante, Max Liron, que contaba por entonces con dos años y que, al principio de la canción, conversa con su padre. Christina canta que “me das esperanza cuando no puedo respirar, me das amor, eres todo lo que necesito, “me guías a casa” y expresa su deseo de que “te alimentaré y espero que sea suficiente para inspirarte cuando sufras y sujetarte”.
Seguro que todos compartimos ese deseo, que nuestro amor y nuestros cuidados les inspiren para vivir vidas plenas y ser personas fuertes, autónomas, con autoestima y con sólidos valores. Aquí tenéis la canción con las letras en español

9.“Mother love”, de Queen


Ya sabemos que no hay amor igual al de una madre. Y sobre este tema va la última canción compuesta por Freddy Mercury y Brian May y publicada en 1995, cuatro años después de la muerte del primero. En ella, Freddy (que la grabó un mes antes de su fallecer, en 1991) cuenta que “soy un hombre de mundo y dicen que soy fuerte / Pero mi corazón es duro y mi esperanza se ha esfumado / En la ciudad, en el frío mundo exterior / No quiero lástima, solo un sitio seguro en el que esconderme / Mamá, déjame entrar otra vez (…) Tú puedes darme todo el amor que ansío/ No soporto que me veas llorar / Anhelo paz antes de morir / Todo lo que quiero saber es que estás ahí / Tú me vas a dar todo tu dulce amor de madre”.
Aquí tenéis la letra en español de esta canción tan especial, que habla de los recuerdos más importantes para un hombre que sabe que está a punto de morir. Y el recuerdo más dulce, sin duda, es el amor de su madre.
No quiero dormir contigo / Tampoco necesito la pasión / No necesito un romance tormentoso / Para sentir que mi vida se dirige hacia algún lado / Todo lo que quiero es la comodidad y el cuidado  / Solo saber que mi mujer me da / Dulce amor de madre / He caminado demasiado tiempo en esta ruta solitaria /He tenido suficiente de este viejo juego / Soy un hombre de mundo y dicen que soy fuerte / Pero mi corazón es duro y mi esperanza se ha esfumado / En la ciudad, en el frío mundo exterior / No quiero lástima, solo un sitio seguro en el que esconderme / Mamá, déjame entrar otra vez/ No quiero hacer olas / Pero tú puedes darme todo el amor que anhelo / No puedo soportar que me veas llorar / Ansío paz antes de morir / Lo único que quiero saber es que tú estás ahí / Me vas a dar todo tu dulce amor de madre/ Mi cuerpo duele, pero no piedo dormir / Mis sueños son toda la compañía que puedo conservar / Y cuando el sol se pone tengo la intuición / de que me voy a casa a mi dulce amor de madre”

10. Lullaby for Wyatt”, de Sheryl Crow

En esta lenta y desgarrada canción de cuna, Sheryl Crow nos habla de la necesidad de dejar que nuestros hijos tomen su camino y el dolor que esto produce. Pero “el amor es dejar ir, y eso lo sé. Espero que salgas y vuelvas algún día”. La canción está dedicada a Wyatt, el hijo que Sheryl Crow adoptó un año antes. 
La canción dice así en español:
El mundo se podría derrumbar /Pero tú eres mi corazón, querido / Cantaré esta canción hasta que nos marchemos, querido/ ¿Cómo puedo evitar que pierdas tu camino? / Espero que salgas y vuelvas algún día / Pero el amor es dejar ir / Y eso lo sé /Porque tú fuiste mío /Por un tiempo / Podría moldear tu mente / Pero para qué perder tiempo, querido / Hay mucho más por saber / Y yo te puedo mostrar, mi querido / Te he abrazado muy fuerte / Y susurrado tu nombre, mi querido / Estaba contigo entonces / Y me quedaré, mi querido/
Escoitaa en: https://www.youtube.com/watch?v=oHZi9qJsxvw

11. "The sweetest devotion”, de Adele


En la presentación de la canción que veis en el vídeo, ella misma dice que el amor por su hijo “me ha cambiado la vida. Me da mucha alegría. Me gustaría que todas las personas encontraran algo que les hiciera sentir así”. En la canción Adele confiesa que “hay algo en tu amor que ha derribado mis muros” y que “toda mi vida he estado congelada”. Adele canta a su hijo que “hay algo en el modo en que me quieres que me hace sentir en casa por fin”.
Alegre, más tierna y amable, con la sensación de estar en casa… Así le hace sentir a Adele su hijo.
12."Miña nai, miña naiciña" interpretada por Ana Kiro
Canción popular galega interpretada pola artista galega  Ana Kiro, e dedicada a todas as nais que así o sintan: 
"Miña nai como é tan pobre
cando non ten que me dar
éncheme a cara de bicos
e despois rompe a chorar.

Tamén eu choro...
Miña nai, miña naiciña,
miña nai do corazón,
moitas nais hai polo mundo,
pero coma a miña non."


Escoitaa en:  https://www.youtube.com/watch?v=DORBpc7kH6w

ser madre “cambia las prioridades, no hay tiempo para regodearse mucho en los problemas”,  y que “cuando miro a mi hija respiro. Con ella he encontrado ese respiro”. Y además afirma que “yo ahora escribo pensando en ella, en que algún día puede entender muchas cosas si las quiere escuchar”

Dumbríaentreliñas: Carlos Casares, Letras Galegas 2017

Miniatura Noticia

Carlos Casares nas Bibliotecas de Dumbría



Carlos Casares,é  escritor escollido pola Real Academia como autor das Letras Galegas 2017.

Estudiou Filosofía e Letras en Santiago de Compostela. Exerceu a docencia desde 1969, en Viana do Bolo, Bilbao, Cangas do Morrazo e Vigo. Nesta cidade faleceu o 9 de marzo de 2002.
    Comezou a súa carreira literaria moi novo, pois en 1965 publicaba os seus primeiros relatos na revista Grial. É xa tradición entre a crítica falar de dúas etapas na produción narrativa de Carlos Casares. Unha primeira, caracterizada no plano temático pola ambientación das obras no período franquista e a utilización de elementos autobiográficos, e no plano formal polo emprego de técnicas narrativas innovadoras (monólogo interior, ruptura temporal...). Debido a isto último algúns estudosos encadran a súa obra dentro da denominada Nova Narrativa, aínda que Casares non parecía gustar desta adscrición. 

As obras máis representativas deste período son Vento ferido (1967), que é un conxunto de doce relatos, e a novela Cambio en tres (1969).

    En 1975 publicou Xoguetes pra un tempo prohibido, novela pola que recibiu o premio Galaxia e mais o Premio da Crítica española. Esta obra, que reflicte a infancia e a adolescencia dos protagonistas na España franquista da posguerra, cerra a primeira etapa da súa produción e marca a transición á seguinte. Na segunda etapa, Casares abandona o experimentalismo formal e recupera formas tradicionais de contar, ao tempo que elimina as pegadas autobiográficas. Nas primeiras obras desta etapa recrea, tinxidos de humor e ironía, períodos históricos máis recuados no tempo: Os escuros soños de Clío (1979, Premio da Crítica galega) e a deliciosa noveliña Ilustrísima (1980). Porén, nas súas últimas novelas, Casares voltou sobre a nosa historia recente, sobre o ambiente das vilas galegas na guerra e na posguerra: Os mortos daquel verán (1987) e Deus sentado nun sillón azul (1996). Como narrador ocupa un lugar indiscutíbel na historia da literatura galega.
    Ademais da súa condición de novelista, Casares cultivou a literatura para nenos con obras como A galiña azul (1968) ou a peciña dramática As laranxas máis laranxas de todas as laranxas (1973, Premio "O Facho"). Tamén hai que salientar o seu papel como biógrafo de Ramón Otero Pedrayo, Manuel Curros Enriquez, Ramón Piñeiro, Vicente Risco, Ánxel Fole... e como derradeira biografía doutro literato, a do Padre Sarmiento. Do seu labor como ensaísta podemos citar Hemingway en Galicia (1999) ou Un país de palabras (1998). A Xunta de Galicia recoñeceu o seu enorme labor concedéndolle, en 1989, o premio á creación cultural.

    Colaborador habitual, durante catorce anos, da prensa coa columna "A marxe", en La Voz de Galicia, Casares recibiu tamén os premios de xornalismo "Fernández-Latorre", en 1983, e o "Julio Camba", en 1995. 
Algúns destes artigos foron recompilados no volume Na marxe de cada día (1994).
Carlos Casares morreu prematuramente aos sesenta anos, pero deixou unha obra tan ampla como variada, na que escribiu relato, novela, ensaio e creacións para lectores novos e mozos, ademais de varias traducións. Nesa extensa traxectoria, iniciada moi novo, Casares puido concretar varias propostas que destacan polo seu carácter pioneiro, impulsado por un desexo de renovación da literatura galega.


RELACIÓN DE OBRAS 

· A galiña azul
· Á marxe, 1992. Obra xornalística I
· Á marxe, 1993. Obra xornalística II
· Á marxe. Palabra de escritor
· A semente aquecida da palabra
· A vida de Ánxel Fole
· A vida do padre Sarmiento
· As laranxas máis laranxas de tódalas laranxas
· Biografía de Don Juan de la Coba
· Cambio en tres
· Conciencia de Galicia
· Contos da xustiza
· Conversas con Ánxel Fole
· Deus sentado nun sillón azul
· Este e Toribio
· Fermín Bouza Brey
· Francisca Herrera Garrido
· Guía da provincia de Pontevedra: arte, cultura e gastronomía
· Hemingway en Galicia
· Ilustrísima
· Lolo anda en bicicletA
· Manuel Curros Enríquez
· Na marxe de cada día: follas dun diario
· Narradio. 56 historias no ar
· O can Rin e o lobo Crispín
· O sol do verán
· Os contos da campaña (2)
· Os escuros soños de Clío
· Os mortos daquel verán
· Otero Pedrayo
· Palabras con fondo: un compromiso dos escritores de Galicia coa cooperación e a solidariedade internacional
· Poetas e Narradores nas súas voces (Vol. I)
· Ramón Otero Pedrayo: vida e obra
· Ramón Piñeiro
· Ramón Piñeiro: unha vida por Galicia
· Toribio contra o profesor Smith
· Toribio e o contador de contos
· Toribio revoluciona o tráfico
· Toribio ten unha idea
· Un país de palabras
· Un polbo xigante
· Unha liña no ceo (58 narradores galegos 1979-1996)
· Vento ferido
· Vicente Risco
· Xoguetes para un tempo prohibido
MOSTRA BIBLIOGRÁFICA E PANEIS INFORMATIVOS NAS BIBLIOTECAS DE DUMBRÍA










- Guía de Lectura da Xunta de Galicia https://es.calameo.com/read/00015067508801b767ee4
- Accións levadas a cabo para homenaxear ó autor, en diferentes institucións de Galicia
 http://www.lingua.gal/letras-galegas/contido_0055/2017-carlos-casares



#DumbríaEntreLiñas: 5 lecturas que inspiran

Miniatura Noticia

1. Quién se ha llevado mi queso 

Una manera sorprendente de afrontar el cambio en el trabajo y en la vida privada, publicado en 1998, es un libro de motivación escrito por Spencer Johnson en el estilo de una parábola. Describe el cambio en el trabajo y la vida, y cuatro típicas reacciones (resistirse al cambio por miedo a algo peor, aprender a adaptarse cuando se comprende que el cambio puede conducir a algo mejor, detectar pronto el cambio y finalmente apresurarse hacia la acción) al citado cambio con dos ratones, dos "liliputienses", y sus búsquedas de queso. Un best seller empresarial de New York Times desde el lanzamiento.



2. Martes con mi viejo profesor

 Mitch Albom cuenta la historia real de un encuentro muy especial cada martes con su viejo profesor, quien sufre de ELA y quien le enseña las lecciones más importantes de la vida. Sin duda un libro que te hará sentir, llorar y aprender el verdadero significado del porqué estamos aquí.
Martes con mi viejo profesor”, de Mitch Albom. En él, Mitch recibe las mejores lecciones de vida de un antiguo profesor, Morrie Schwartz, que en el tránsito hacia su muerte por enfermedad se revela como un maestro existencial.
¿Has tenido realmente alguna vez un verdadero maestro? Un maestro que te viera como una joya, como un diamante en bruto al que podía pulirse para darle un brillo magnífico.
Existen muchos tipos de profesores, todos hemos tenido profesores a los que hemos odiado, algunos no nos han dejado apenas huella, pero algunos han sido especiales. Incluso, por encima de ellos, puede llegar a surgir ese profesor único, que aparte de enseñarnos sus asignaturas correspondientes nos ha enseñado a vivir; con pequeños consejos nos orientó en algún momento de nuestra vida, o fue un claro ejemplo de humanidad, generosidad, amor, comprensión… Este tipo de maestros jamás se olvida.

3. Perdiendo la virginidad

Richard Branson es fundador y presidente del Grupo Virgin, un conglomerado de más de cuatrocientas empresas presentes en todo el mundo y en los sectores más diversos.
“A la mierda, hagámoslo” es la expresión que mejor resume su filosofía empresarial y que le ha permitido triunfar en los negocios más dispares. Algunos han considerado que su visión para el grupo que preside es demasiado rompedora y caleidoscópica, otros dicen que Virgin se ha convertido en una de las grandes marcas del siglo; pero, para Branson, las muchas empresas Virgin que ha creado forman una cadena indisociable de retos que se remontan hasta su infancia.
En este libro, que es una especie de autobiografía, Branson nos ofrece un nuevo modelo del emprendedor y de la empresa: una persona dinámica, trabajadora y exitosa que vive la vida al máximo y que lidera una organización global sin jerarquías y con una burocracia reducida al mínimo.

Empezar desde cero, educar en valores y generar un sentimiento de superación

Si algo podemos ver a lo largo del libro es la historia de como empieza todo. Generalmente en la educación es cuando se conforma nuestro carácter y rasgos personales. La educación de Richard fue una educación en valores como el esfuerzo, la solidaridad y otros, así como en la autonomía y gestión de la adversidad. Su madre hacía que se buscaran la vida todo lo que pudieran para que así fueran más capaces de valerse por sí mismos en la edad adulta.

Utilizar la intuición y desarrollar un sentimiento de autoconfianza

Sus problemas al ser disléxico era que bien poco podía entender de las cifras y datos, de la forma en la que habitualmente se enseña en las instituciones educativas. Sin embargo Richard desarrolló su intuición ampliamente.

Trabajo en equipo y búsqueda de significado

No se consigue crear un grupo empresarial como Virgin sin rodearte de los mejores. En ese sentido, desde que se inició con Virgin Records o Virgin Airways, en cada momento Richard elije a las personas que mejor podrían hacer realidad el proyecto a su lado, siempre desde unos valores compartidos

Riesgo controlado y capacidad de negociación 



 4. La inteligencia del éxito

¿Qué determina el éxito? ¿Por qué unas personas obtienen más éxito que otras? ¿Por qué unos progresan en su vida personal y profesional con gran celeridad y otros no?

La respuesta se encuentra ni más ni menos que en la inteligencia del éxito de cada individuo.
Anxo Pérez propone 88 secretos que son  88 Peldaños  que revolucionarán tu inteligencia del éxito… en el cien por cien de los casos.

Es el segundo libro del autor fisterrán, el primero "Los 88 peldaños del éxito" fue el libro más vendido de no- ficción 
de España, por este motivo nos concedió una entrevista para nuestro blog de cultura que podéis leer en

La inteligencia del éxito es la continuación de ese primer libro de Anxo, y nos da claves de lectura rápida, cosas sencillas
de nuestro día a día, pero que si las reconocemos y las potenciamos podemos incrementar nuestra inteligencia.

Conferencia sobre su metología: https://www.youtube.com/watch?v=8-tZeHY-CnQ

Anxo Pérez es de Fisterra, y  uno de los emprendedores más brillantes de España. CEO de  8Belts.com, el revolucionario método que enseña un idioma en 8 meses. En tan sólo unos años de vida, la empresa ha pasado de uno a más de 100 empleados, ha crecido más de un 3.000 % y tiene clientes en más de 50 países.

Anxo, premio Emprendedores de Deloitte, premio Emprendedor del Año en España y premio 2016 por el estado de Ohio a la mejor trayectoria profesional, es para muchos un genio llamado a revolucionar la enseñanza de idiomas.









5. Taller de amor 

En este libro, Raimon Samsó le propone dar un paso importante; los siguientes se sucederán solos, sin ningún esfuerzo. Es el viaje de regreso al hogar, en el que a través de cada paso rescataremos una parte de nosotros mismos.
Taller de amor arranca explicando que nuestro objetivo debería ser la paz mental y sigue explicando que en la vida sólo hay una elección: el amor o el temor para pasar a tratar el tema del ego, del perdón o de la curación de las emociones.
Raimon Samsó  Después de trabajar 15 años en 3 multinacionales y 3 bancos, lo dejé todo para dar un giro de 180º en mi vida. Dimití porque aquel no era mi estilo de vida ideal, y ya no encajaba con mis nuevos valores. Lo dejé todo y empecé desde cero en una nueva profesión: autor y conferenciante. Un cambio que le ha dado pleno sentido a mi vida.
Elegí el sueño de ser escritor. Y lo he cumplido. En el camino, descubrí que la solución a todos los problemas está en el corazón. Mi sueñó me transformó. Y hoy aún me sorprende lo mucho que he conseguido; porque hace 15 años yo estaba en una oficina bancaria llevando una vida muy aburrida.
Creé el “Código del Dinero” con el objetivo de enseñar a multiplicar los ingresos, varias veces, diversificando los ingresos y creando una posición a prueba de recesiones y crisis. También creé el “Instituto de Expertos”, “Super Coaching” y “Super Marketing” que han cambiado las vidas y profesiones de muchas personas. Mi misión es mostrar cómo crear un estilo de vida libre y próspero, después de haber conseguido yo mismo unos resultados asombrosos, puedo ayudarte a ti conseguir lo mismo..
Raimon es el creador del Instituto de Expertos, que proporciona entrenamiento y mentoría a autores, conferenciantes, coaches y líderes de pensamiento. Su experiencia se refleja en su entrenamiento para promocionar, empaquetar y vender conocimiento. Es experto en: cómo ser publicado, cómo organizar seminarios rentables, cómo ser life y business coach solicitado y cómo monetizar contenidos on line en productos digitales. Muchas personas pueden decirte qué hacer, pero pocas lo han hecho por sí mismas. Su celebrado “Programa Experto” enseña en 10 pasos a posicionarse como referencia en un tema. Raimon te enseña lo que él mismo ha aprendido en su experiencia y éxito y lo comparte para mejorar vidas, y a la vez, crear un estilo de vida envidiable.
Seguramente hay muchos más libros que te habrán ayudado o que conoces y quizás puedas recomendar para empezar el día ¿Cuáles serían los tuyos?